من در سال 1374 لغايت 1376 سرباز وظيفه ستاد لشكر 3 نيرو مخصوص سيد الشهدا بودم و بعد از خاتمه خدمت درگير كار و زندگي شدم تا اينكه چند وقت قبل بطور كاملا اتقاقي تصوير سردار قهاري را در يكي از خيابان هاي تهران مشاهده كردم، ولله قسم كه شوكه شدم. فقط همين رو عرض كنم كه شهيد شدن واقعا يه پيش زمينه هاي شخصيتي ذاتي و رفتاري و ارزشي و اخلاقي لازم داره...الحق و والاصناف حيف اين مرد بود اگر شهيد نمي شد. واقعا لياقتش را داشت. من در حد يه سرباز او را مي ديدم و مي شناختم ولي باور كنيد حتي هيبت قدم برداشتن اين مرد يه حالت خاصي داشت... خدا رحمت همه مردهايي رو كه بخاطر خدا براي بنده هاي خدا براي مملكت براي امنيت من و تو از جان شيرنشون گذشتند... واقعا به ياد آوردن شرايط بسيار سخت فقط يه مدت كوتاه سربازي در مناطق مرزي خيلي دشواره چه برسد به سالهاي سال در شرايط جنگ بودن ... خدا رحمتش كنه